இந்தியா தஜிகிஸ்தானில் உள்ள ஐனி விமானத் தளத்தில் தனது செயல்பாடுகளை அதிகாரப்பூர்வமாக முடித்துக்கொண்டது.
இது மத்திய ஆசியாவில் இரு தசாப்த கால இராணுவ இருப்பை முடிவுக்குக் கொண்டுவருகிறது.
2022-இல் நடந்த இந்த மீளப் பெறுதல், இரு நாடுகளுக்கும் இடையிலான இருதரப்பு ஒப்பந்தத்தின் காலாவதியைத் தொடர்ந்து நடந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.
இந்த நடவடிக்கை, ரஷ்யாவும் சீனாவும் அங்கு தங்கள் செல்வாக்கை ஒருங்கிணைக்கும் போது, பிராந்தியத்தில் இந்தியாவின் எதிர்கால உத்தி அடித்தளம் குறித்த கேள்விகளை எழுப்பியுள்ளது.
தஜிக் அரசுடனான ஒப்பந்தம்
சர்வதேச ஊடக அறிக்கைகளின்படி, இந்தியா 2002 முதல் தஜிக் அரசுடனான ஒப்பந்தத்தின் கீழ் ஐனி விமானத் தளத்தை (கிஸார் இராணுவ விமான நிலையம்) நடத்தி வந்தது.
இது இந்தியாவிற்கு அரிதான வெளிநாட்டு இராணுவ முகாமாக இருந்தது. ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு அருகில் முக்கியமான கண்காணிப்பு புள்ளியை வழங்கியது.
மேலும், இந்தியாவின் ஐனி விமானத் தளத்திலிருந்து வெளியேற்றம் விவகாரம் தொடர்பில் உள்ளக அமைப்புக்கள் சுட்டிக்காட்டியதன்படி, இந்தியாவின் வெளியேற்றம் தஜிகிஸ்தானுடனான தளத்தின் மேம்பாடு மற்றும் கூட்டு செயல்பாட்டுக்கான ஒப்பந்தத்தின் முடிவைத் தொடர்ந்து நடந்தது.
இந்த விமானத் தளம் இந்தியாவால் குத்தகைக்கு எடுக்கப்பட்டிருந்தது, ஆனால் குத்தகை காலாவதியானதும் அதை நீட்டிக்க மாட்டோம் என்று தஜிகிஸ்தான் தெரிவித்துள்ளதாக கூறப்படுகிறது.
2022-ஆம் ஆண்டுக்குள், இந்தியா தனது பணியாளர்கள் மற்றும் உபகரணங்களை தளத்திலிருந்து மீள பெற்றதாக கூறப்படுகிறது. இதன் பின்னர் இந்திய விமானப்படை ஹெலிகாப்டர்கள், பழுதுபார்க்கும் வசதிகள் மற்றும் பராமரிப்பு உபகரணங்கள் இருந்துள்ளன.
ஆப்கானிஸ்தானை தலிபான்கள் 2021-இல் கைப்பற்றிய பிறகு தளத்தின் பயன்பாடு குறைந்துவிட்டதாக கூறப்படுகிறது.
இது இந்தியாவிற்கு உத்தி ரீதியாக குறைவான முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக மாற்றியதாகவுமம் தெரிவிக்கப்படுகிறது.
ரஷ்யா மற்றும் சீனாவின் அழுத்தம் தஜிகிஸ்தானின் குத்தகையை புதுப்பிக்காத முடிவை பாதித்ததாக சில சர்வதேச ஊடகங்கள் விளக்கியுள்ளன.
ஐனி விமானத் தளத்தில் இந்தியா
2000-களின் தொடக்கத்தில் தஜிகிஸ்தானுடனான ஒப்பந்தத்தின் கீழ் இந்தியா ஐனி விமானத் தளத்தை மேம்படுத்தத் தொடங்கியது.
தலைநகர் துஷான்பேயின் மேற்கே அமைந்துள்ள இந்த தளம், இந்தியா தலையிடுவதற்கு முன்பு புறக்கணிக்கப்பட்ட சோவியத் கால வசதியாக இருந்தது.
மேலும், இந்திய வெளியுறவு அமைச்சகம் மற்றும் பாதுகாப்பு நிறுவனத்தில் உள்ள “தீவிர சிந்தனையாளர்கள்” 2001–2002 காலகட்டத்தில் கிஸார் இராணுவ விமான நிலையத்தை மீட்டெடுப்பதை முன்மொழிந்தனர்.
இந்த திட்டம் MEA-ஆல்(Ministry of External Affairs of India) நிதியளிக்கப்பட்டது. மற்றும் அப்போதைய பாதுகாப்பு அமைச்சர் ஜார்ஜ் பெர்னாண்டஸால் வலுவாக ஆதரிக்கப்பட்டது.
தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசகர் அஜித் தோவல் மற்றும் முன்னாள் விமானப்படை தலைவர் BS தனோவா ஆகியோரும் இந்த முயற்சியில் முக்கிய பங்கு வகித்தனர்.
இந்தியா விமானத் தளத்தின் மேம்பாடு மற்றும் நவீனமயமாக்கலுக்கு சுமார் 100 மில்லியன் டொலர்களை முதலீடு செய்தது. இதன் ஓடு பாதையை 3,200 மீட்டராக நீட்டித்தது.
மற்றும் எரிபொருள் நிரப்புதல், பழுதுபார்க்கும் மற்றும் ஹேங்கர்களுக்கான வசதிகளை மேம்படுத்தியது.
சில சமயங்களில், இந்தியா இராணுவம் மற்றும் விமானப்படையைச் சேர்ந்த சுமார் 200 பணியாளர்களை அங்கு நிறுத்தியது.
மேலும், இந்தியா ஏறத்தாழ ஒரு தசாப்தத்திற்கு முன்பு Su-30MKI போர் விமானங்கள் மற்றும் ஹெலிகாப்டர்களை தற்காலிகமாக தளத்தில் நிறுத்தியது.
தலிபான் கைப்பற்றலுக்குப் பிறகு 2021-இல் ஆப்கானிஸ்தானிலிருந்து இந்திய குடிமக்களையும் அதிகாரிகளையும் வெளியேற்றுவதற்கும் இந்த விமானத் தளம் பயன்படுத்தப்பட்டது.
ஏன் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது
ஐனி விமானத் தளம் இந்தியாவிற்கு மகத்தான உத்தி மதிப்பை கொண்டிருந்தது. ஆரம்பத்தில், ஆப்கானிஸ்தானில் அஹமது ஷா மஸூத் தலைமையிலான தலிபான் எதிர்ப்பு வடக்கு கூட்டணியை ஆதரிப்பதே இந்தியாவின் நோக்கமாக இருந்தது.
1990-களில், இந்தியா தெற்கு தஜிகிஸ்தானின் பர்கோரில் ஒரு மருத்துவமனையை நிறுவியிருந்தது, அங்கு 2001 தற்கொலை தாக்குதலுக்குப் பிறகு மஸூத் அங்கு சிகிச்சை பெற்றுள்ளார்.
ஐனியின் அமைவிடம் இந்தியாவிற்கு தனித்துவமான நன்மையை அளித்தது. தளம் ஆப்கானிஸ்தானின் வாகன் கொரிடாரிலிருந்து வெறும் 20 கிலோமீட்டர்கள் தொலைவில் உள்ளது.
இது பாகிஸ்தான் ஆக்கிரமிப்பு காஷ்மீர் (PoK) உடன் எல்லைப்பகுதி. அங்கிருந்து, இந்திய படைகள் பாகிஸ்தானின் முக்கிய நகரங்களான பேஷாவரை குறிவைக்க முடியும்.
இது பாகிஸ்தானுக்கு “உத்தி ரீதியான அழுத்தத்தை” உருவாக்கியது, ஏனெனில் அது இந்தியாவுடனான கிழக்கு எல்லையிலிருந்து இராணுவ வளங்களை திசைதிருப்ப வேண்டியிருக்கும்.
பாகிஸ்தானுக்கு அப்பால், ஐனி மத்திய ஆசியாவில் இந்தியாவின் இருப்பை மேம்படுத்துவதற்கான நுழைவாயிலாக செயல்பட்டது, இது பாரம்பரியமாக ரஷ்யா ஆதிக்கம் செலுத்தும் பிராந்தியமாகும். மற்றும் சீனாவின் செல்வாக்கு அதிகரித்து வருகிறது.
ஆய்வாளர் ஆண்ட்ரியா ஸ்டாடரை மேற்கோள் காட்டி வெளியாகிய செய்தியில் , ஜூலை அறிக்கையில் குறிப்பிட்டது, “ரஷ்யாவும் சீனாவும் ஆதிக்கம் செலுத்தினாலும், இந்தியாவிற்கு பாதுகாப்புக்கு அப்பால் பொருளாதார ஈடுபாட்டிற்கு தனது பங்கை விரிவுபடுத்தும் வாய்ப்பு உள்ளது என கூறப்பட்டுள்ளது.
மீள பெறுதல் ஏன் முக்கியம்
ஐனியிலிருந்து இந்தியாவின் வெயியேற்றம் மத்திய ஆசியாவில் அதன் இராணுவ அடித்தளத்தின் சுருக்கத்தை குறிக்கிறது.
இது ரஷ்யாவையும் சீனாவையும் தஜிகிஸ்தானிலும் அதற்கு அப்பாலும் தங்கள் செல்வாக்கை மேலும் ஒருங்கிணைக்க ஊக்குவிக்கும் என தெரிவிக்கப்படுகிறது.
மத்திய ஆசிய நாடுகளுடன் இந்தியா இன்னும் வலுவான இராஜதந்திர மற்றும் கலாச்சார உறவுகளை பராமரித்தாலும், ஐனியின் இழப்பு பிராந்தியத்தில் சக்தியை வெளிப்படுத்தும் திறனை கட்டுப்படுத்துகிறது.
தளம் பாகிஸ்தானின் ஆப்கானிஸ்தான் அருகாமையையும் சீனாவின் வளரும் பொருளாதார மற்றும் இராணுவ இருப்பையும் மத்திய ஆசியாவில் சமநிலைப்படுத்தும் உத்தி எதிர்விளைவாக செயல்பட்டது.
இருப்பினும், இந்த முடிவு புவிசார் அரசியல் மற்றும் நடைமுறைத்தன்மையால் வடிவமைக்கப்பட்டது.
ஆப்கானிஸ்தானில் தலிபானின் ஆதிக்க திரும்புதலுடனும் மாறும் பிராந்திய இயக்கவியலுடனும், தஜிகிஸ்தானில் இந்தியாவின் இராணுவ இருப்பை தக்கவைப்பது கடினமாகிவிட்டது.
பரந்த சூழலில், இந்தியாவின் ஐனி செயல்பாடுகளின் மூடல் தெற்காசியாவுக்கு அப்பாலான அதன் மிக முக்கியமான உத்தி முயற்சிகளில் ஒன்றின் முடிவை குறிக்கிறது.
மேலும் பிராந்திய சக்தி சமன்பாடுகள் நுட்பமான ஆனால் நீடித்த வழிகளில் மாறக்கூடும் என்பதற்கான நினைவூட்டலாகவும் இது மாறியுள்ளது.
